Zawartość
Największy kraj w Ameryce Środkowej, Nikaragua, ma hiszpańską przeszłość kolonialną ze swoimi sąsiadami - odpowiednio Hondurasem i Kostaryką na północy i południu - oraz innymi krajami zajmującymi przesmyk. Jednak nadal istnieją prekolumbijskie wpływy na „nica”, narodową kuchnię Nikaragui. Kukurydza, podstawowy pokarm rdzennej ludności, nadaje smak wielu tradycyjnym potrawom tego kraju.
Śniadanie
Gallo pinto, prawdopodobnie narodowe danie tego kraju, pojawia się częściej na stole śniadaniowym, czasem w towarzystwie jaj, a zawsze w dużych, cienkich tortilli kukurydzianych. Zasadniczo „ryż z fasolą” podobny do tego z większości Ameryki Środkowej, wersja nikaraguańska wykorzystuje czerwoną fasolę ze smażonym ryżem, nadając potrawie charakterystyczną nazwę „malowany kogut”.
Lekkie posiłki / przekąski
Nikaraguańska odpowiedź na fast food jest zawinięta w liść bananowca, aby można go było przenosić. Vigoron urodził się w Granadzie. Warstwy kapusty oraz gotowanej i posiekanej juki przykrywa się smażoną skórą wieprzową, zwaną chicharrones. Quesillo, kolejna praktyczna przekąska na śniadanie, późnym popołudniem lub wczesnym rankiem, składa się z sera w tortilli z białej kukurydzy, a następnie dodaje się cebulę, sól i ocet. Obfite owoce tropikalne dostępne w całym kraju są również źródłem smacznych przekąsek, takich jak banany, zwykle podawane tak, jakby były frytkami.
Główne dania
Nikaraguańskie nacatamales wyglądają jak meksykańskie tamales, ale zawierają mięso i warzywa. Są zawijane w liść bananowca i gotowane na parze. Tradycyjny gulasz w kraju zwany viejo (dosłownie „stary Indianin”) łączy kukurydzę i warzywa z małymi kawałkami kurczaka lub mięsa, jeśli są dostępne. Z wybrzeża Karaibów Londyn łączy mięso żółwia z rybą i czerwonym lub wieprzowym mięsem. Danie wykorzystuje również pieprz, chilli, zioło zwane narganem, cebulę, paprykę, banany i jukę.
Deser
Biszkopt nasączony skondensowanym mlekiem, skondensowanym mlekiem i kwaśną śmietaną, ciasto właściwie nazwane trzema poletkami przypomina teksturą sernik. Chociaż jest ceniony w całej Ameryce Łacińskiej, oryginalny przepis pochodzi z Nikaragui.
