Zawartość
Rycerze nosili więcej niż tylko zbroję. Kilka elementów ubioru doskonale komponowało się ze zbroją, chroniąc rycerza zarówno na polu bitwy, jak i przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Styl ubioru używanego w walce miał na celu praktyczność, chociaż pewne aspekty ubioru pozwalały rycerzowi wypracować niepowtarzalny styl, zwłaszcza podczas turniejów.
Ochrona
Odzież była ważną częścią rycerza, ponieważ zbroja rozgrzewała się na słońcu i paliła go bez izolacji zapewnianej przez ubranie. Metal i tkanina pozostały razem, zapewniając dodatkową ochronę i wygodę. Dla wygody rycerze nosili lnianą koszulę i bieliznę zwaną „gipoun”. Tylko część gipoun była na wystawie. Wiązania z tyłu i po bokach były zaciśnięte tak, aby gipoun mocno trzymał ciało. W przeciwnym razie pancerz przeciąłby skórę i spowodowałby podrażnienie.
Komfort
Rycerze na ogół nosili na sobie strój zwany kurtką. Kawałek ten był pikowany i szyty lub wypełniony trawą lub lnem. Miał dodatkową wyściółkę dla jeźdźca. Rycerze często nosili długi płaszcz. Pokrowce te chroniły je przed deszczem, wiatrem i zimnem. Średniowieczny poeta Chaucer opisał tych mężczyzn w opowieściach z Canterbury w tunikach z grubego materiału. Tunika została nazwana „barchanem”. Barchanki były tańszą alternatywą.
Identyfikacja
Rycerze nosili na zbroi togę, zwaną płaszczem. Płaszcze miały herb, który identyfikował rycerza na polu bitwy. Herb był symbolem, który pomógł rycerzom zidentyfikować się w bitwie. Umieszczono go przede wszystkim na tarczy i na fladze w praktyce zwanej „heraldyką”. Szaty były zawiązane w pasie. Długie ramiączka mocowane do rękawów, czasami mocowane do kołnierzyka za pomocą sprzączki. Rycerze nosili naszyjnik wykonany z dwóch podobnych opasek. Płaszcz był rozpięty u dołu, aby zapewnić wentylację i pozwolić rowerzystom na odciążenie.
Akcesoria
Często noszono czapki, które determinowały poziom rycerza. Czasami mieli punkt u góry, w którym utknęła wstążka. Jeźdźcy nosili pasy i nic nie zwisało z przodu. Czasami nosili torebkę zawieszoną na pasku jedwabnym, bawełnianym lub metalowym sznurkiem.
But
Rycerz nosił wełniane skarpety, aby ogrzać stopy i nogi. Buty były zamknięte, a nowsze wersje były spiczaste. Buty były zwykle wykonane ze skóry. W średniowieczu najczęściej używanymi rodzajami skór były skóry garbowane i garbarstwo.
