Zawartość
Złożony związek między językiem hebrajskim i arabskim jest ważny ze względu na kulturowe, religijne i komunikacyjne znaczenie w dzisiejszym Izraelu, a także w innych częściach świata. Języki wpływały na siebie w taki sposób, że dziś język hebrajski i arabski mają podobieństwa w wymowie i strukturze języka. Wymiana językowa jest znacząca, zwłaszcza podczas omawiania komunikacji między społecznościami arabskimi i żydowskimi. Podobieństwa językowe wskazują na historyczne związki obecne we współczesnym świecie.
Języki Izraela
Zarówno arabski, jak i hebrajski są uznawane za języki urzędowe ludu Izraela. Chociaż arabski był początkowo używany głównie przez ludność arabską w Izraelu, rząd zdecydował się przyjąć ten język jako język urzędowy wraz z hebrajskim.
Dźwięki i nazwy liter
Zarówno alfabet hebrajski, jak i arabski mają litery z dźwiękami, nazwami i, w niektórych przypadkach, podobnymi interpretacjami. Fundacja Meru posiada tabelę, która porównuje dźwięki obu alfabetów zgodnie z interpretacją, łącząc każdą literę odpowiadającą wspólnemu znaczeniu interpretacyjnemu. Na przykład, pierwsza litera alfabetu arabskiego, alif, oznacza „Allah” (bóg), podczas gdy pierwsza litera alfabetu hebrajskiego, aleph, oznacza „pan”. Fundacja Meru zaproponowała, że znaczenie obu słów jest „świadome”.
Wymowa słów
Oba języki semickie, arabski i hebrajski, mają słowa, które brzmią podobnie i mają podobne znaczenie. Przedstawianie siebie mówiąc „mam na imię” brzmi bardzo podobnie w obu językach: po arabsku mówi się „ismee”, a po hebrajsku „shmee”. Ponieważ arabski był powszechnie używany po napisaniu hebrajskiego, język arabski jest językowo pod wpływem tego języka. Kiedy hebrajski odzyskał popularność jako języka mówionego, na język ten wpłynął arabski.
Kierunek pisania
Zarówno arabski, jak i hebrajski są napisane poziomo od prawej do lewej.
Nikkud wskazuje i uderza
Alfabet hebrajski nie ma samogłosek, co jest powszechne we wczesnych alfabetach semickich. Następnie do alfabetu przyklejono nikkuds (kropki), aby wyrazić dźwięk liter. Nikudy to małe kropki i myślniki dodane do oryginalnych hebrajskich liter. Arabski ma również znaki, które wskazują samogłoski dodane do alfabetu w czasie po jego opracowaniu, w celu nadania większej przejrzystości językowi pisanemu.
