Zawartość
Siarczan miedzi to substancja chemiczna stosowana do zwalczania chorób grzybiczych i bakteryjnych u roślin. Znajduje również zastosowanie w nawadnianiu i miejskich systemach uzdatniania wody. Działa jak moluskocyd, substancja odstraszająca i zabijająca ślimaki. W przypadku spożycia siarczan miedzi jest toksyczny dla ludzi i zwierząt. U ludzi pojawią się objawy, jeśli produkt wejdzie w kontakt ze skórą lub oczami lub w przypadku wdychania.
Toksyczność dla ludzi
Siarczan miedzi jest silnie drażniący. Ludzie reagują toksycznie na produkt zwykle poprzez kontakt ze skórą lub oczami i wdychanie jego proszku. Dawka 11 mg / kg siarczanu miedzi jest toksyczna w przypadku spożycia przez ludzi. Spożycie produktu nie zawsze będzie miało efekt toksyczny, ponieważ siarczan miedzi automatycznie wywołuje wymioty. Jeśli siarczan miedzi pozostanie w żołądku, osoba straci przytomność. Objawy zatrucia siarczanem miedzi obejmują nudności, biegunkę, ból głowy i uszkodzenie ważnych narządów.
Chroniczna ekspozycja
Przewlekła ekspozycja na miedź może powodować anemię. Roztwór siarczanu miedzi stosowany w winnicach może powodować choroby wątroby po trzech do piętnastu latach ekspozycji. Osoby cierpiące na chorobę Wilsona, która powoduje wrażliwość na miedź, są bardziej narażone na skutki długoterminowe. Wzrost szczurów jest spowolniony, gdy w ich diecie znajduje się siarczan miedzi. Pył z produktu znajdujący się w powietrzu powoduje znaczny wzrost śmiertelności u szczurów.
Zagrożenia dla środowiska
Siarczan miedzi jest rozpuszczalny w wodzie i dlatego należy go używać ostrożnie w pobliżu prądów wodnych, jezior i stawów. Produkt może znacznie zmniejszyć populację wodną, w tym ryb, roślin i bezkręgowców. Stosowanie siarczanu miedzi powoduje spadek poziomu tlenu w jeziorach. Produkt nie powinien być stosowany do jednorazowego leczenia więcej niż połowy jeziora. Zaleca się odczekać co najmniej dwa tygodnie między zabiegami, aby umożliwić odzyskanie poziomu tlenu w wodzie.
Wpływ środowiska
Siarczan miedzi jest bardzo toksyczny dla ryb. Poziom toksyczności zależy od gatunku ryb i składu chemicznego wody. Wraz ze wzrostem twardości wody poziom toksyczności maleje. Kraby, krewetki, ostrygi i małże są szczególnie wrażliwe na produkt. Większość życia zwierząt w glebie jest eliminowana dzięki ciągłemu stosowaniu roztworu siarczanu miedzi. Z sadów, które go używają, zniknęły dżdżownice. Siarczan miedzi zakłóca fotosyntezę i może zabić rośliny.