Zawartość
W okresie renesansu artyści zaczęli przedstawiać obrazy w bardziej realistycznym celu. Przedstawienie ludzkiego ciała i przedmiotów nie było idealizacją wyobraźni, ale środkiem artystycznej innowacji. Mistrzowie renesansu stosowali wiele technik. Niektóre z nich zostaną opisane w poniższym tekście.
Humanizm i perspektywa
Humanizm był środkiem powrotu do klasycznych ideologii. Ideą perspektywy jest stworzenie trójwymiarowego wyglądu dwuwymiarowego obiektu, takiego jak ekrany.
Sfumato
Ideą sfumato było mieszanie jednego tonu w drugim, aby stworzyć wrażenie głębi, kształtu i objętości. Najbardziej znanym przykładem tej techniki jest Mona Lisa.
Światłocień
Ten rodzaj techniki wykorzystuje kontrast światła i cienia, aby nadać obrazowi wymiary. Daje to iluzję głębi i trójwymiarowości. Przykładem tej techniki mogą być prace Michelangelo Merisi da Caravaggio. Opracował tenebrizm (rodzaj światłocienia, w którym przedmioty wydają się wyłaniać z ciemności).
Świeży
Istnieją dwa rodzaje fresków: „Buon fresco” i „Fresco Seco”. Pierwszym jest zmieszanie pigmentów z wodą. W suchym fresku pigmenty miesza się ze spoiwami i maluje na suchym tynku.
Perspektywiczny
Ideą tego typu perspektywy jest nadanie głębi obrazowi, tworząc iluzję obiektów cofających się w tle. Andrea Mantegna był jednym z artystów, którzy stosowali tę technikę.
