Zawartość
Rewolucja francuska (1789-1799) była krwawym konfliktem, w którym radykałowie obalili monarchię kraju. W tym okresie zginęło wiele osób, a najbardziej znanym sposobem egzekucji było ścięcie głowy gilotyny. Podczas gdy sztylety i miecze były używane w walce, wiele osób zginęło również od ran postrzałowych podczas Rewolucji i Królestwa Terroru, które po niej nastąpiły.
Strzelba Charleville
Strzelba Charleville była jedną z głównych broni używanych podczas rewolucji francuskiej. Nazwana od regionu, w którym została wyprodukowana, strzelba Charleville była standardową strzelbą skałkową dla Francuzów w XVIII i XIX wieku. Wyprodukowano dziesiątki tysięcy strzelb Charleville, a kiedy nadeszła Rewolucja Francuska, broń została udoskonalona który nie był już bardzo długi i trudny w obsłudze. Strzelba Charleville wymagała od operatora dużego nakładu pracy, ponieważ trzeba było do niej ładować proch strzelniczy przez lufę. Wadą strzelby jest to, że była wyjątkowo niecelna. Podczas walki w zwarciu żołnierze mocowali bagnety do strzelb, długie szable, których mogli użyć do zranienia przeciwników. Strzelba Charleville była szeroko stosowana przez Francuzów do 1816 roku.
Pistolety
Mężczyźni, którzy walczyli w rewolucji francuskiej, również używali pistoletów. Pistolety były łatwiejsze w użyciu niż strzelby, ponieważ były bardziej niezawodne, stabilne i łatwiejsze do demontażu. Nie wszyscy jednak używali pistoletu, który nie miał takiego samego zasięgu jak strzelba. W rzeczywistości pistolety były zarezerwowane dla żołnierzy konnych, a zwłaszcza oficerów. Większość żołnierzy nie nosiła pistoletów.
Armaty
Podczas rewolucji francuskiej powstał Królewski Korpus Artylerii. Artyleria składająca się ze snajperów, bombowców i inżynierów bojowych zadawała obrażenia z dystansu. Armaty ładowano najpierw, umieszczając kulę w lufie. Następnie żołnierz uderzył piłkę we właściwe miejsce. Następnie inny żołnierz zakrył kciukiem otwór armaty, aby zapobiec wczesnej eksplozji. Następnie armata wycelowała i odpaliła, wystrzeliwując kulę. Artyleria dysponowała również puszkami, które po wyjściu z lufy eksplodowały w ołowiane kule, rozpryskując wroga śrutem.
