Zawartość
Ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego (zapalenie ścięgien) to zapalenie ścięgna małego stożka rotatorów (jest ich cztery), powyżej barku, w pobliżu końca obojczyka. Struktura ta jest bardzo silnie związana z kontuzją barku, która występuje, gdy ścięgno jest zbyt zapalne, aby wygodnie przejść między górną częścią kości ramiennej a wyrostkiem barkowym. Leczenie tendinozy nadgrzebieniowej może obejmować połączenie odpoczynku, lodu, masażu i ćwiczeń.
Rozważania
W niektórych przypadkach ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego może dojść do zerwania ścięgna.Jest to bardzo prawdopodobne, jeśli objawami są ból podczas sięgania do przedmiotu lub podnoszenia go nad głowę. Badanie lekarskie jest zwykle wykonywane, gdy podejrzewa się pęknięcie, a skan MRI zostanie poproszony o potwierdzenie diagnozy. W przypadku poważnych urazów operacja jest pierwszą opcją leczenia, ponieważ najprostsze przypadki można leczyć bardziej zachowawczo.
Skutki odpoczynku, lodu i ciepła
Początkowo odpoczynek jest ważny dla rozpoznania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. W połączeniu z aplikacją na miejscu za pomocą okładów z lodu pozwala na ustąpienie stanu zapalnego i bólu. Ważne jest również ograniczenie aktywności fizycznej, aby uniknąć dalszych urazów ścięgna. Lód powoduje zwężenie naczyń, co minimalizuje ból i stany zapalne, ograniczając dopływ krwi do uszkodzonego obszaru, a leczenie jest najbardziej skuteczne, gdy okłady z lodu są dociskane do zranionego obszaru. Umieszczenie chorej kończyny nad sercem również może zmniejszyć stan zapalny. Po wyleczeniu procesu zapalnego, zastosowanie ciepła w miejscu urazu może wspomóc przepływ krwi (i jej właściwości lecznicze) w tym obszarze.
Rodzaje leków
Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen i naproksen, może pomóc zmniejszyć obrzęk i ból, ponieważ służą one jako inhibitory Cox-2, które minimalizują działanie enzymów Cox-2 i prostaglandyny, które powodują stan zapalny i ból (naturalna reakcja organizmu). Leki te można przyjmować w ciągu dnia, jednak w przypadku silniejszego bólu lekarz może przepisać steroidy doustne lub zastrzyk kortyzonu.
Rodzaje ćwiczeń
Ćwiczenia rozciągające mogą pomóc rozluźnić, rozluźnić i zregenerować ścięgno nadgrzebieniowe do ruchu. Ogólnie ćwiczenia rozciągające należy wykonywać ostrożnie, z częstotliwością wygodną dla pacjenta i nie powodującą bólu. Te ćwiczenia mogą obejmować proste ruchy, takie jak wzruszanie ramionami lub obracanie ramionami. Masaż może również rozluźnić ścięgno i przyspieszyć gojenie się kontuzji. Gdy pacjent jest w stanie przez chwilę utrzymać prawidłowo rozciągnięte ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego, może rozpocząć lekki trening oporowy. Na przykład pacjent trzyma lekki hantel, unosi ramię pod kątem 90 stopni, a następnie oddala się i zbliża ciężar do siebie. Proste ćwiczenia oporowe mogą pomóc wzmocnić ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego i są najskuteczniejszym sposobem promowania przepływu krwi do dotkniętego obszaru.
Ostateczny termin
Nie ma limitu czasu na wyleczenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. Często osoba może powrócić do ćwiczeń lub regularnych zajęć w ciągu 1 do 3 tygodni, ale w cięższych przypadkach ten czas może być dłuższy. Jeśli jednak będziesz aktywnie uczestniczyć w procesie leczenia i powrotu do zdrowia, powrót do zdrowia będzie zwykle przebiegał szybciej.
